Enkele jaren geleden, toen ik zelf nog middenin mijn dertigersdip zat, was keuzesmaken niet bepaald mijn sterkste punt. Met name op het vlak van mijn werk stelde ik beslissingen voortdurend uit. Ik wilde alle mogelijke loopbaanopties openhouden, uit angst verkeerde beslissingen te nemen.
In mijn huidige werk als coach tref ik ook dagelijks dertigers die moeite hebben met het maken van keuzes. Vaak betreft het de keuze voor een levenspartner, baan, woonplaats of studierichting. Maar ook meer triviale zaken als het uitkiezen van een gerecht in een restaurant of de keuze voor een hobby kunnen al voor moeilijkheden zorgen.
Als aanleiding voor onze keuzestress zijn we snel geneigd te verwijzen naar de overdaad aan opties die we tegenwoordig voorgeschoteld krijgen. Besluiteloosheid wordt zo eenvoudigweg verklaard door de vele keuzemogelijkheden. Alsof het de keuzes zelf zijn die ons gevoelens van stress en onrust bezorgen.
We hebben veel te kiezen, dat staat vast. Wij zijn de eerste generatie waarbij het aantal keuzemogelijkheden rond je dertigste zo explosief gegroeid is. Dit gaat gepaard met een toenemende psychische belasting en te veel keuzemogelijkheden kunnen een verlammende werking hebben.
Toch is het naar mijn idee iets te gemakkelijk om alleen omgevingsfactoren als aanleiding te zien van de psychische problemen die veel dertigers ervaren. Door de oorzaak van het dertigersdilemma buiten jezelf te leggen, druk je jezelf in een slachtofferpositie. Je laat jezelf overweldigen door al die keuzemogelijkheden, alsof je willoos overgeleverd bent aan de grillen van de postmoderne meerkeuzemaatschappij. Het nemen van beslissingen wordt hierdoor alleen maar problematischer.
In plaats van de samenleving te zien als de grote boosdoener en veroorzaker van al je keuzeproblemen, kun je jezelf ook afvragen wat het in jou is dat knopen doorhakken zo lastig maakt. Dit is een wezenlijk andere houding ten opzichte van je dertigersdip. Je gaat binnen je eigen mogelijkheden op een productieve wijze op zoek naar oplossingen. Daarmee is de eerste stap richting het daadwerkelijk varen van een eigen koers al gezet. Je neemt zelf het heft in eigen handen in plaats van je te laten leiden door omstandigheden.