16 okt Quarterlife crisis: meer dan een luxeprobleem

Een onderzoek door vier studenten Maatschappelijk Werk & Dienstverlening: Clemens Wijers, Leonie Gijbels, Jill Pas, Rick Wijnands

Onderzoeksvragen

Hoe gaat de reguliere hulpverlening om met de quarterlife crisis en wat is er voor nodig om mensen in de quarterlife crisis te helpen? Belangrijkste uitkomsten:

• De reguliere hulpverlening (h)erkent de quarterlife crisis nauwelijks.
• De quarterlife crisis wordt gedifferentieerd aangepakt.
• Een meer holistische aanpak biedt oplossingen.

Wij, vier maatschappelijk werkers, raakten tijdens ons afstudeerjaar geïnteresseerd in de Quarterlifecrisis. Wij besloten voor ons afstuderen een onderzoek te verrichten naar dit boeiende – en tegelijkertijd nog relatief onbekende – fenomeen. Wij hebben ons verdiept in diverse publicaties, websites en artikelen over de Quarterlifecrisis. We waren hierbij voornamelijk geïnteresseerd in vragen zoals: “wat is de essentie van dit probleem?”, “wordt dit probleem wel opgepakt binnen de reguliere hulpverlening?” en “wat is er voor nodig om mensen in de Quarterlifecrisis te helpen?”. Om antwoord te krijgen op deze vragen, zijn we doormiddel van groepsbijeenkomsten met verschillende mensen in de quarterlife crisis in gesprek gegaan. Bovendien hebben we deskundigen geraadpleegd en literatuur doorgenomen.

Naar onze mening wordt in de hedendaagse maatschappij de Quarterlifecrisis nog te vaak afgedaan als een ‘luxeprobleem’. Dit is volgens ons geenszins het geval. De quarterlife crisis is daarentegen een identiteitscrisis die op verschillende leefgebieden – zoals carrière, relaties, sociale contacten en zin- en betekenisgeving aan het leven – problemen veroorzaakt.

Ook binnen de regulierehulpverlening ontdekten we een gebrek aan

(h)erkenning van de Quarterlifecrisis. Zo is uit ons onderzoek gebleken dat er in de huidige hulpverlening geen direct hulpverleningsaanbod bestaat voor mensen in de Quarterlifecrisis, terwijl er wel degelijk een doelgroep is die een crisis ervaart en hulp nodig heeft. Het gevolg van het ontbreken van een duidelijk hulpverleningsaanbod kan er volgens ons toe leiden dat jonge volwassenen in de quarterlife crisis hun eigen problemen en klachten gaan bagatelliseren. Hierdoor krijgt de crisis inclusief de bijbehorende doelgroep niet de aandacht die het hard nodig heeft.

Verder concludeerden we dat in huidige hulpverlening de Quarterlifecrisis nog te vaak in hokjes wordt geplaatst. De problemen die twintigers en dertigers ervaren in de verschillende levensgebieden zoals loopbaan, relaties en zingeving, worden allemaal apart aangepakt. Een geïntegreerd hulpverleningsaanbod ontbreekt dus. Deze huidige aanpak kan volgens ons leiden tot een verzwaring van de problematiek omdat de kern van het probleem (de zoektocht naar zingeving in verschillende onderdelen van je leven) hiermee nog steeds niet wordt geraakt. Zo kan er zich de situatie voordoen dat iemand wordt behandeld voor een depressie terwijl de ervaren somberheid op een dieper niveau voortkomt uit onduidelijkheid over de eigen identiteit of ontbreken van een duidelijk doel in het leven. Er bestaat zo zelfs een kans dat de gedifferentieerde, ‘versnipperde’ aanpak alleen maar meer twijfels, keuzes en onzekerheid teweeg brengt.

Om dit te voorkomen, hebben wij, in opdracht van Quarterlife Quest, een hulpverleningsaanbod ontwikkeld waarin een meer holistische visie op de Quarterlifecrisis centraal staat. Deze visie is gebaseerd op twee belangrijke pijlers: allereerst is er de groepsgewijze aanpak. Groepsgesprekken zorgen ervoor dat mensen in de Quarterlifecrisis met elkaar kunnen discussiëren, her- en erkenning vinden bij elkaar en zo samen kunnen zoeken naar oplossingen.

Ten tweede staat het werken met thema’s die in de Quarterlifecrisis een rol spelen, in de groepsbijeenkomsten centraal. Thema’s die aan bod kunnen komen zijn bijvoorbeeld ‘identiteit’, ‘vrijheid versus zekerheid’, ‘keuzes’ etc. Iedere bijeenkomst kent een ander thema. Elk thema dient een overkoepelende functie te hebben in de verschillende levensgebieden. Het thema ‘identiteit’ is bijvoorbeeld toepasbaar op het gebied van carrière, relaties en de sociale contacten. Door het werken met thema’s bereiken we dat groepsleden zich ontwikkelen in die gebieden die voor hen belangrijk zijn. Dat wil zeggen dat zij in hun groeiproces erachter kunnen komen wat voor hun essentieel is en wat zij graag anders zouden willen zien op bepaalde gebieden.

Welk thema centraal staat en hoe dit exact invulling gaat krijgen tijdens de groepsbijeenkomsten, wordt door de deelnemers samen bepaald. Inspraak van de groepsleden zorgt voor betrokkenheid bij de totstandkoming van het gehele hulpverleningsproces en het spoort deelnemers aan om eigen verantwoordelijkheid te nemen. De groepsleden stellen zelf prioriteiten en beslissen wat voor hen essentieel is voor het verlichten van de problemen. De groepsleden kijken steeds naar de betekenis van het bespreken van een thema voor de eigen situatie. Tevens wordt door de bepaling van de thema’s een eerste aanzet gegeven in het maken van keuzes.

Bovenstaande holistische visie en opzet voor een meer geïntegreerd hulpverleningsaanbod hebben we vertaald naar een handleiding voor hulpverleners die werken met mensen in de Quarterlifecrisis. Door het in gebruik nemen van de handleiding door bijvoorbeeld maatschappelijk werkers, coaches en andere begeleiders van twintigers en dertigers, kan het product verder worden ontwikkeld. Het product heeft dus een innovatief karakter en staat open voor bijdragen van de verschillende disciplines die ermee gaan werken.

Voor meer informatie over ons onderzoek, het ontwikkelde product of de handleiding kun je contact opnemen via email:

q-life@hotmail.com

Clemens Wijers

Leonie Gijbels

Jill Pas

Rick Wijnands