16 okt Interview Talentenbureau Paluka

Interview met Inge van den Broek, medeoprichtster van het talentenbureau Paluka

Wat is Paluka?

Een bureau voor de ontwikkeling van talent bij twintigers en dertigers.

Wat betekent Paluka?

Paluka betekent ‘kippenvel’ in het Sanskriet.

Wat is de doelgroep van Paluka?

We richten ons op hoogopgeleide twintigers en dertigers, de meeste van onze klanten zijn tussen de 25 en 35 jaar.

Waarom komt juist deze groep in de problemen? Je leven is grofweg verdeeld in cycli van zeven jaren. Volgens deze cyclus is het 28e levensjaar een cruciaal turning point. In onze samenleving is deze levensfase onderbelicht geraakt. We zijn doorgestoten van pubertijd naar midlife. Als je kijkt naar de piramide van Maslow dan zie je dat mensen nu op jongere leeftijd hoger in die piramide zitten en dus vroeger met zichzelf in aanraking komen.

Tegelijkertijd zijn er in de samenleving veel keuzemogelijkheden en geen duidelijke structuur die zegt: hier moet je links, daar moet je rechts. Verder zijn de huidige twintigers en dertigers erg mentaal opgeleid. Maar juist het gevoelsleven en je onbewuste is bij complexe keuzes erg belangrijk.

Hoe je met die gevoelsmatige kant om moet gaan, wordt je niet geleerd. Hoe ga je nou met je individuele belevingswereld om? Hoe integreer je dat in je gedrag naar buitenwereld? Als je in de buitenwereld iets doet wat ver afstaat van wat je van binnen voelt, dan kom je figuurlijk in een spagaat te staan.

Als je kijkt naar de nieuwe versus de oude generatie, dan heb je te maken met heel veelzijdige, creatieve, intuïtieve groep die veel interesses heeft. Een babyboomer werkt in allemaal losse compartimenten. Zij scheiden ratio en gevoel. De nieuwe generatie kan dat gewoon veel minder.

Je zegt een aantal dingen: je hebt het over levensloop, maar dat is toch iets wat bij iedereen gelijk is? Onze ouders hebben dezelfde fases doorlopen als wij? En je noemt maatschappelijke ontwikkelingen – het wegvallen van traditionele kaders, de vele keuzemogelijkheden. Verder heb je het ook over een meer intuïtieve, creatieve generatie.

Het is ook niet een ding. De prikkels van nu versus 20 jaar geleden zijn van een heel andere orde. Als je bent opgegroeid met radio 1, 2 en 3 of radio 1 t/m 1000, dan is dat een heel groot verschil. Internet heeft daar ook een hele belangrijke rol in gespeeld.

In bedrijven is dat een belangrijke oorzaak van de hectiek. Je moet gelijk reageren. Dat spiegelt trouwens ook iets over mensen zelf. Maar als je kijkt naar jongeren met klachten die er uit zien als burnout dan heeft dat met al die facetten te maken. Ze zitten in een turning point in hun leven en er is heel veel hectiek om hen die zich telkens uit zichzelf trekt. De introspectie, of je even terugtrekken van je leven of werk, daar is bijna geen tijd voor. En je hebt te maken met een totaal andere generatie. Nu is er altijd wel een generatieverschil, maar ik zou bijna willen beweren dat die nu we heel groot is.

Is het echt een generatieverschil of is het ook een cultuurverandering? Zijn de quarterlifer’s als het ware onderdeel van een nieuwe lichting mensen met andere waarden?

Ja, dat denk ik wel. Dit heeft te maken met het evolutieproces. Net als hersenen die groeien, ontwikkelen mensen zich ook.

Is het zo dat naast al die maatschappelijke omstandigheden, zoals alle keuzes en ontplooiingsmogelijkheden, er ook van binnenuit een gevoelde behoefte is om je eigen identiteit uit te drukken in de wereld? Het feit dat er veel keuzes zijn, wil niet zeggen dat je je ook geroepen voelt om daadwerkelijk het onderste uit de kan te halen en je unieke ding te doen. Nee, dat klopt. Hoewel ik verwacht dat er onbewust een soort prestatiedruk in mensen zit omdat er zoveel mogelijkheden en kansen zijn in de huidige samenleving. Dat benadrukken ouders ook vaak. Die zeggen dan: ‘jullie zijn verwend, wij hadden niet zoveel mogelijkheden’.

Dat is ook een stuk maatschappelijke druk. Is er aan de andere kant ook een behoefte, een diep verlangen de dingen meer vanuit jouw authenticiteit in te vullen?

Ja, ik zie dat mensen intrinsiek gemotiveerd zijn hun leven meer vanuit zichzelf in te vullen. Dat is veel breder ingegeven. Op basis van gevoel, intuïtie en creativiteit. Het is ook niet meer één ding dat ze willen doen. En dat geeft vaak conflicten in organisaties. Organisaties zijn in de regel gestructureerde formats. Maar deze generatie wil variatie. Zij willen ook veel dingen tegelijk. Het gevaar hierbij is echter dat zaken niet verankeren. Maar als zij de ruimte krijgen in het bedrijfsleven – en ze worden daarbij ondersteund en bevestigd – dan maken ze de mooiste dingen.

Zie je een verschil tussen mannen en vrouwen in de quarterlife crisis?

Toen wij Paluka opstartten, zagen we relatief meer vrouwen. Bij vrouwen uitte het zich ook anders. Vrouwen begonnen zich onrustig te voelen en gingen op zoek naar persoonlijke ontwikkeling. Mannen vluchtten in sporten, uitgaan, drank en drugs. De uitlaatklep was anders.

Maar nu zie ik het veranderen. Er komen steeds meer mannen bij ons. Ik vind ook dat het type man veranderd. Je ziet, volgens Yin en Yang, dat vrouwen meer in hun oerkracht gaan zitten en mannen meer in hun vrouwelijke kant.

Zijn er verschillen tussen twintigers en dertigers?

Er zijn zowel twintigers als dertigers die in de quarterlife crisis belanden. Hoewel het moment van vastlopen wel steeds vroeger komt. Dertigers konden het nog wat langer volhouden. Die konden zich nog wat beter aanpassen. Twintigers klappen er wat eerder uit.

Er is bovendien een groeiende groep mensen die het standaardtraject niet eens meer aangaan maar het gewoon op hun eigen manier willen doen. Zo was hier pas een 24-jarige jongen die was aangenomen als trainee bij een grote organisatie maar er vanaf heeft gezien. In het verleden werd er meer geredeneerd alsof dit is de kans van je leven is. Nu trekken twintigers eerder hun eigen plan.

Jullie bieden een talentscan aan en andere instrumenten om je zelfinzicht te vergroten. Gaan jullie er vanuit dat er iets in mensen zit opgeslagen, een essentie, waarmee je contact kunt maken?

Wij noemen dat een blauwdruk. Wij gaan er vanuit dat mensen met een bepaalde programmatuur, een potentieel, geboren worden. De kunst is om dat onderweg op allerlei manieren te spiegelen en te ontwikkelen. Er zijn heel veel mensen die oorspronkelijk een appelboom zijn maar perenboom doen. Je kunt je voorstellen hoe veel energie dat vraagt. En daarom is die persoonlijke ontwikkeling, het ontdekken van wat jou blauwdruk eigenlijk is, zo belangrijk. Er komt veel flow vrij als je dit integreert in je leven en werk.

We worden heel erg nieuwsgierig geboren. Op zoek naar wie we zelf zijn, wat we gaan doen, hoe we verliefd gaan worden. Maar dat leren we af. Vervolgens creëren mensen een overlevingsstrategie waarbij slechts een deel van hen zichtbaar wordt. Een deel moet dan heel hard moet werken om dat deel wat niet zichtbaar is te compenseren.

De valkuil die er momenteel ligt, is dat je een product of een slaaf wordt van alle verwachtingen en impulsen buiten jezelf. Als iedereen meer zou sturen op wie die werkelijk is – en dat ook gaat uitdrukken in de buitenwereld – dan is a. iedereen heel wat gelukkiger, b. heel wat meer in balans, c. hebben we helemaal niet zo veel problemen met integreren want dan is iedereen gewoon wie die is en d. geloof ik dat je maatschappelijk en economisch meer onderscheidend bent omdat je over een groter deel van je potentieel beschikt.

Hoe zit het met de behoefte aan zingeving van huidige twintigers en dertigers?

Ik denk dat er zeker behoefte is om iets bij te dragen aan de wereld. Maar ze hebben ook de neiging deze behoefte buiten zichzelf te zoeken. Dus als ik maar vrijwilligers werk doe, dan klopt het wel. Maar dan klopt het nog steeds niet intrinsiek in hun zelf. Deze groep realiseert zich verdomd goed dat als we op deze voet verder gaan er over 50 jaar geen aarde meer is. Ze realiseren zich dat ze daar anders mee om moeten gaan. Zij zijn zich bewuster van de natuur, de mensheid en wereld als geheel. Ze hanteren een meer harmonieuze, evenwichtige en holistische benadering. Maar dat begint bij een holistisch gevoel in hun zelf. Dat is volgens mij de eerste stap. En dan kunnen ze in die buitenwereld veel meer betekenen. Dan komt het van binnenuit.

Tijdens mijn onderzoek viel op dat de helft van de respondenten zichzelf als hooggevoelig, en soms zelfs paranormaal, omschreef. Wat is jou ervaring hiermee? Zijn Quarterlifer’s hoogsensitief en gevoelig voor sferen?

Ja, dat lijkt wel een evolutionaire ontwikkeling. Je ziet als je naar jongere kinderen kijkt – Nieuwe Tijdskinderen – dat zij dingen zien, ervaren en benoemen waarvan ze het bestaan helemaal niet afweten. Ze komen op aarde met een andere, verdere ontwikkeling. Ook de technologische ontwikkelingen zullen doorgaan maar er is kennelijk ergens bedacht dat er wat meer evenwicht moet komen. Het zijn, als je het zo mag zeggen, andere ‘zielen’. Ze komen echt andere dingen doen.

Vaak belanden vastgelopen twintigers en dertigers in het (semi-)spirituele circuit. Zij doen aan yoga, gaan mediteren of lezen zelfhulpboeken. Hoe zit het met de spirituele ontwikkeling van quarterlifer’s?

Spiritualiteit betekent dat je alle facetten in jezelf ontdekt, ontwikkelt en je daar bewust van bent. En je niet afsluit voor de gevoelsmatige, intuïtieve en creatieve kant maar dat je alle potentiële mogelijkheden, talenten en intelligenties die we tot onze beschikking hebben, onderzoekt en leert te benutten. En niet alleen egoïstisch vanuit jezelf redeneren maar meer in balans met het grotere geheel.

Oudere generaties benaderen spiritualiteit heel erg mentaal. Zij zijn meer gericht op verlichting. Maar voor de jongere generaties gaat spiritualiteit om het hier en nu. Deze generatie is van veel meer praktische aard. De nieuwe generatie heeft dus ook niks met de zweverige kant van spiritualiteit. Zij willen dat integreren in het dagelijks leven.

Maar het is ook een generatie die denkt: ik wil de Mount Everest wel beklimmen, maar waar is die helikopter die me even bovenaan die berg afzet. Je moet je eigen spirituele groei of ontwikkeling zelf creëren, zeker in deze tijd. Dat vraagt heel veel focus en discipline. Daarin moet je echt eigen verantwoordelijkheid nemen.

Interview door Evelyn Prinse